handporn.net
Πώς η Κίνα θέλει να εκτοπίσει τη Ρωσία από την Ανατολική και Κεντρική...

Συνεχης ενημερωση

    Παρασκευή, 17-Μαϊ-2024 07:40

    Πώς η Κίνα θέλει να εκτοπίσει τη Ρωσία από την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη

    28685756
    • Εκτύπωση
    • Αποστολή με email
    • Προσθήκη στη λίστα ανάγνωσης
    • Μεγαλύτερο μέγεθος κειμένου
    • Μικρότερο μέγεθος κειμένου

    Του Dimitar Bechev

    Ο Σι Τζινπίνγκ ολοκλήρωσε την περιοδεία στην Ευρώπη την περασμένη εβδομάδα. Ομολογουμένως, οι συνομιλίες στο Παρίσι με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν είχαν λαμπρή επιτυχία. Τόσο ο Σι όσο και οι συνομιλητές του έμειναν σε μεγάλο βαθμό στο "καβούκι τους" —είτε για την αμφίθυμη θέση της Κίνας για τον πόλεμο στην Ουκρανία είτε για τη συνεχιζόμενη διαμάχη σχετικά με την εισαγωγή ηλεκτρικών οχημάτων στην Ευρώπη.

    Αλλά μετά ακολούθησαν ο σέρβικος και ο ουγγρικός σταθμός της ευρωπαϊκής επίσκεψης του Σι. Τόσο στο Βελιγράδι όσο και στη Βουδαπέστη, ο Κινέζος ηγέτης έτυχε  υποδοχής ήρωα: πλήθη που επευφημούσαν την άφιξή του στο Palata Srbije και στο κάστρο της Βούδας, τα άρθρα του κοσμούσαν τις σελίδες της καθημερινής εφημερίδας του Βελιγραδίου Politika και του Magyar Nemzet και μιλούσαν για ένα "κοινό μέλλον ." Οι επισκέψεις σε δύο από τους πιο στενούς εταίρους της Κίνας στην Ευρώπη απέδωσαν ουσιαστικά οφέλη, με τη Σερβία να υπογράφει πλήθος συμφωνιών συνεργασίας, ενώ η Ουγγαρία συνέχισε τις συζητήσεις για ένα μεγάλο έργο της αυτοκινητοβιομηχανίας Great Wall.

    Υπάρχουν βασικές διαφορές μεταξύ Ουγγαρίας και Σερβίας, φυσικά. Ο ένας είναι μέλος της ΕΕ και ο άλλος, τουλάχιστον στα χαρτιά, υποψήφια χώρα. Η Ουγγαρία έχει επωφεληθεί τρομερά από τις πλούσιες επιδοτήσεις των Βρυξελλών και από την πλήρη πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά, η οποία την έχει μετατρέψει σε κόμβο παραγωγής, γεγονός που εκτιμάται από γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η Audi, η Opel και η Daimler.

    Η Σερβία έχει επίσης επωφεληθεί από την εισροή ευρωπαϊκών επενδύσεων, το ελεύθερο εμπόριο και τη γεωγραφική της θέση δίπλα στις βασικές χώρες της ΕΕ. Αλλά από τη θέση της εκτός ΕΕ, δεν έχει ούτε την πολιτική επιρροή ούτε το οικονομικό βάρος που ασκεί η Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν. Δεν είναι τυχαίο ότι κινεζικές εταιρείες όπως η ανταγωνιστική της Tesla BYD και η κατασκευάστρια μπαταριών CATL έχουν δημιουργήσει καταστήματα στην τελευταία.

    Το κοινό σημείο των δύο χωρών, ωστόσο, είναι μια "μπερδεμένη" σχέση με τις Βρυξέλλες. Ο ανελεύθερος λαϊκισμός, το κράτος δικαίου και οι καλές σχέσεις με τη Ρωσία έχουν κάνει τον Όρμπαν έναν απόκληρο για την υπόλοιπη ΕΕ. Μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για την Ουγγαρία πάγωσε το 2022. Η Σερβία έχει δεχθεί επίσης κριτική για νοθεία για τις τοπικές εκλογές τον περασμένο Δεκέμβριο και για την άνοδο της βίας στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο που έχει σκοτώσει τις συνομιλίες εξομάλυνσης με τη μεσολάβηση της ΕΕ μεταξύ Πρίστινα και Βελιγραδίου.

    Σε ένα άλλο επίπεδο, ο Όρμπαν και ο Σέρβος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς είναι ευθυγραμμισμένοι στο να στοιχηματίζουν στην αναδυόμενη πολυπολική τάξη. Έχουν επενδύσει στις σχέσεις με τη Ρωσία για να βελτιώσουν τις διαπραγματευτικές τους θέσεις με την ΕΕ και τη Δύση γενικότερα. Αυτό λειτούργησε για τους Ούγγρους τον περασμένο Μάρτιο, όταν ο Όρμπαν πέτυχε να ανταλλάξει το βέτο του στην οικονομική βοήθεια της ΕΕ προς την Ουκρανία για την αποδέσμευση 10 δισεκατομμυρίων ευρώ σε ταμεία συνοχής. Ο Ούγγρος υπουργός Εξωτερικών PΠέτερ Σιγιάρτο, ένας από τους λίγους αξιωματούχους των κρατών μελών της ΕΕ που επισκέπτεται ακόμη τη Μόσχα, ακούστηκε να λέει σε πρόσφατη εκδήλωση στο Chatham House ότι η Ουγγαρία θα ασκούσε βέτο στην ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ εάν το Κίεβο δεν εκπληρώσει ορισμένες απαιτήσεις της Βουδαπέστης.

    Ο Βούτσιτς επιδιώκει επίσης μια περίπλοκη πράξη εξισορρόπησης μεταξύ της Μόσχας και της Δύσης, στέλνοντας σύμφωνα με πληροφορίες όπλα στην Ουκρανία μέσω τρίτων χωρών, αλλά κρατώντας τη Σερβία πολύ ανοιχτή για επιχειρήσεις για τους Ρώσους. Αυτές τις μέρες, τα ρωσικά ακούγονται σε κάθε γωνιά στο κέντρο του Βελιγραδίου.

    Ο κοινός παρονομαστής είναι αυτού του είδους η προσέγγιση. Η Ουγγαρία και η Σερβία επιλέγουν τις πτυχές της ΕΕ που τους αρέσουν και απορρίπτουν αυτές που δεν τους αρέσουν, χαρακτηρίζοντάς τις ως άδικη επιβολή της κυριαρχίας τους ή, χειρότερα, ως συνωμοσία του Σόρος. Στο ίδιο πνεύμα, επιλέγουν και επιλέγουν τα στοιχεία της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής που θεωρούν χρήσιμα: χαιρετίζοντας τις συνεχείς ενεργειακές συμφωνίες, αλλά αρνούνται να χρησιμοποιήσουν το βέτο της Ουγγαρίας στις κυρώσεις της ΕΕ, για παράδειγμα, ή χρησιμοποιώντας τη Ρωσία ως σύμμαχο στην καταπολέμηση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, αλλά ψηφίζοντας κατά της Μόσχας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και αρνείται να υποστηρίξει την προσάρτηση τμημάτων της Ουκρανίας.

    Η περιοδεία του Σι είναι μια  υπενθύμιση ότι υπάρχει ένας τρίτος πόλος σε αυτή τη σχέση: η Κίνα. Η τελευταία δεκαετία έφερε στο σπίτι τους νεοτιτοϊστές της Ανατολικής Ευρώπης ότι η Ρωσία είναι συχνά η αδερφική αγάπη και όχι ο οικονομικός κολοσσός. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, έχει την οικονομική δύναμη, παρά το γεγονός ότι η σημασία της Πρωτοβουλίας Belt and Road, έχει μειωθεί.


    Τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης τόσο στο Βελιγράδι όσο και στη Βουδαπέστη ήταν χαρούμενα την περασμένη εβδομάδα μετρώντας όλα τα δισεκατομμύρια που δεσμεύτηκαν για κινεζικές άμεσες ξένες επενδύσεις. Η αντίληψη ότι η εξωτερική πολιτική αποφέρει θέσεις εργασίας και προσθέτει στην ευημερία έχει γίνει κεντρική στη ρητορική βαθιά λαϊκιστικών καθεστώτων όπως του Όρμπαν και του Βούτσιτς. Προσθέτει στη νομιμότητά τους και δημιουργεί καλούς τίτλους ειδήσεων. Η Κίνα καλύπτει ένα κενό που έχει αφήσει η Ρωσία και —τουλάχιστον σε επίπεδο αντιλήψεων— η Δύση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη διπλωματία του Πεκίνου για τον COVID το 2020, την οποία ο Βούτσιτς στην κρισιμη ώρα άρπαξε για να κερδίσει πόντους. 

    Η πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία επιταχύνει τη διαδικασία της Κίνας να απομακρύνει τη Ρωσία από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Ο Πούτιν έχει γίνει τοξικός με τρόπο που δεν είναι η κινεζική ηγεσία. Ο Βούτσιτς και ο Όρμπαν θα προτιμούσαν να βλέπουν παρέα με τον Σι.

    Τον περασμένο Οκτώβριο, ο Σέρβος πρόεδρος προσπάθησε να αποφύγει τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων σχετικά με το εάν θα είχε διμερή συνάντηση με τον Πούτιν στη δέκατη επετειακή σύνοδο κορυφής της Πρωτοβουλίας Belt and Road. Άλλωστε, είναι ένα πράγμα να έχεις το περίεργο τηλεφώνημα με τον Πούτιν και να διορίζεις φιλορωσικά πρόσωπα στη σερβική κυβέρνηση. Αλλά ποιο είναι το νόημα να ανταγωνίζεστε άσκοπα τη Δύση, ας πούμε, να παρευρεθείτε στη στρατιωτική παρέλαση των εορτών της Ημέρας της Νίκης στην Κόκκινη Πλατεία στις 9 Μαΐου, εάν οι Ρώσοι δεν είναι σε θέση να προσφέρουν πολλά σε αντάλλαγμα;

    Η Κίνα, αντίθετα, μπορεί να μετατρέπεται σε στρατηγικό αντίπαλο για την ΕΕ, αλλά η οικονομική αποσύνδεση δεν είναι στα χαρτιά. Το κόστος της εμβάθυνσης των δεσμών με το Πεκίνο δεν είναι απαγορευτικά υψηλό, εφόσον η ΕΕ συναλλάσσεται και επενδύει σε μεγάλο βαθμό στην κινεζική οικονομία. Τα οφέλη είναι εμφανή. Ο Σι είναι έτοιμος να παίξει διαίρει και βασίλευε προκειμένου να αποτρέψει την Ευρώπη, την κορυφαία αγορά της Κίνας, να ενεργήσει από κοινού. Στην Ουγγαρία και τη Σερβία χτυπά ανοιχτή πόρτα. Περιμένετε η "επίθεση αγάπης" να συνεχιστεί.

     

    Διαβάστε το άρθρο στην αρχική του δημοσίευση εδώ.  

    Απόδοση-Επιμέλεια: Νικόλας Σαπουντζόγλου

    Διαβάστε ακόμα για:

    ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ