Nie żyje Ludwika Wujec. Miała 83 lata

„Dziś odeszła moja Mama, Ludwika Wujec. Miała 83 lata. Nikt bliski nie mówił do niej 'Ludwika’. Mama, Babcia, 'Baba’, Stryjenka. Ludka, Ludwisia, Ludeczka. Dziękujemy wszystkim przyjaciołom i znajomym, którzy tak chętnie – i nieraz tłumnie – odwiedzali Mamę w ostatnich latach. Mama uwielbiała te spotkania, żyła dla nich, sprawiały jej mnóstwo radości. Kochała życie i ludzi” – przekazał Paweł Wujec na Facebooku.

Syn zmarłej podziękował zespołom hospicjum onkologicznego św. Krzysztofa, hospicjum domowego i lekarzom Narodowego Instytutu Onkologii. Zapewnił też, że do do ostatnich dni „Mama była samodzielna”.

„23 kwietnia uczestniczyła w uroczystości nadania sali sejmowej w nowym budynku na Wiejskiej, imienia Henryka Wujca. Jesteśmy wdzięczni wszystkim, którzy mieli w tym swój udział – było to dla nas bardzo ważne” – przekazał syn działaczki.

„Z rzeczy zwyczajnych, ale takich które zawsze zapamiętamy – jeszcze półtora tygodnia temu, wychodząc z Mamą od lekarza, cieszyliśmy się słońcem, wiosennym wiaterkiem i śpiewaliśmy wspólnie 'kwiaty we włosach potargał wiatr…’ – napisał Paweł Wujec.

O szczegółach pogrzebu rodzina poinformuje później. „Potrzebujemy chwili ciszy” – przekazał syn działaczki.

Ludwikę Wujec żegnają politycy.

„Odważna kobieta Solidarności. Żona Henryka. Walczyła o demokrację i wolność słowa i to osiągnęła. Zawsze mogłem liczyć na Twoją życzliwość. W tym roku rocznicę 4 czerwca będziemy świętować bez Ciebie. Bardzo smutny dzień” – przekazał poseł KO Michał Szczerba.

Poseł Paweł Kowal pożegnał zmarłą pisząc o niej „Kochana Ludka”. „Wspaniała i mądra osoba, wielka postać historii Polski” – dodał.

Ludwika Wujec urodziła się 2 kwietnia 1941 we Lwowie. Jej rodzice, oboje byli pochodzenia żydowskiego i zajmowali się krawiectwem. Pierwsze lata swojego życia Ludwika spędziła razem z matką w ZSRR, w okolicach Stalingradu i na Uralu. Jej ojciec walczył wówczas w 2 Armii WP, zginął w bitwie pod Dreznem w 1945 roku.

Wraz z matką wróciła do Polski w 1946 r. Skończyła liceum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie oraz studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii na Uniwersytecie Łódzkim. Należała do Zrzeszenia Studentów Polskich.

Na przełomie lat 60. i 70. należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej oraz pracowała jako nauczycielka fizyki i matematyki. W 1970 roku wzięła ślub z Henrykiem Wujcem, polskim fizykiem, politykiem i działaczem społecznym.

W 1980 przystąpiła do „Solidarności”, a w następnym roku podjęła pracę w Agencji Prasowej „Solidarność”. Była internowana w stanie wojennym.

Pod koniec lat 80. była m.in. asystentką Tadeusza Mazowieckiego w czasie obrad Okrągłego Stołu i zastępczynią dyrektora Biura Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. Od 1995 do 2002 roku pełniła funkcję sekretarza i członkini zarządu gminy Warszawa-Centrum. W 1998 roku została radną powiatu warszawskiego. Przeszła na emeryturę w 2002 r.